Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 366

นวนิยายจีน

แม้จะรู้ว่าประโยคนั้นเป็นเท็จ แต่น้ำเสียงที่ทั้งแข็งกร้าวและมั่นใจก็ทำให้หัวใจดวงน้อยของเธอสั่นไหวโดยไม่รู้ตัว หลังจากพูดประโยคนั้นจบ ผมก้มหน้าพูดกับเฉินฮุ่ยว่า "เราไปกันเถอะ" คำพูดนี้ไม่ใช่การถามแต่เป็นการบอกกล่าว ผมโอบเฉินฮุ่ยแล้วหมุนตัวเดินจากไปทันที ท่าทางเด็ดขาดจนไม่มีใครกล้าขัด ตั้...