Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 364

หลังจากนั่งเหม่ออยู่ไม่นาน พวกเราก็ขึ้นเครื่องบิน ที่นั่งแน่นอนว่าอยู่ติดกัน เฉินฮุ่ยนั่งด้านใน ส่วนผมนั่งฝั่งทางเดิน เฉินฮุ่ยหยิบหูฟังมาสวม แล้วบอกผมว่า "ฉันจะพักสักหน่อย ถึงแล้วปลุกฉันด้วยนะ" พูดจบเธอก็หลับตาพิงเก้าอี้

ผมพยักหน้ารับ แต่ไม่รู้ทำไม คืนนี้พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินช่างกระตือรือร้นเก...