Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 353

"ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องอันตรายมาก และรู้ด้วยว่าพูดออกไปไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นเราสองคนต้องตายอย่างอนาถแน่" ผมพยักหน้าอย่างจริงจัง "อืม ผมเข้าใจครับ เรื่องนี้ขอแค่คุณรู้ ผมรู้ ก็พอแล้ว"

"ดี งั้นรอฉันแป๊บนึงนะ เดี๋ยวพาไปกินข้าว" พูดจบ ผมสังเกตเห็นว่าสีหน้าของเธอมีแววเจ้าเล่ห์อยู่นิดๆ รู้สึกเหมือนมีกลิ่...