Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 347

แรกเริ่มผมคิดว่าเราคงจะได้สนุกกันต่อ แต่ไม่นึกว่าเสี่ยวเสี่ยวจะเมาหนักขนาดนั้น ดวงตาเธอเริ่มพร่าเลือน มองผมกับหวังฉินอย่างงุนงง ก่อนจะเผยอริมฝีปากอิ่มแดงดั่งผลเชอร์รี่

เธอพึมพำอะไรบางอย่างที่ฟังไม่ชัด แล้วร่างก็อ่อนระทวยล้มลงบนโต๊ะกลาง หลับใหลไปอย่างสนิท หวังฉินส่งสัญญาณให้ผมด้วยสายตา หลังจากพาเสี่...