Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 322

ผมตกตะลึงทันที

ผมเหลือบมองเธอโดยไม่รู้ตัว พอดีได้เห็นใบหน้างามของเฉินฮุ่ยที่เริ่มแดงระเรื่อ คงเพราะรู้สึกว่าตัวเองพูดพลาดไป เมื่อเห็นแก้มอันงดงามของเธอแดงด้วยความอาย ผมอดนึกถึงค่ำคืนอันแสนหวานของเราไม่ได้

ในหัวผมผุดความคิดขึ้นมาว่า ถ้าตอนนั้นเราทั้งคู่กล้าที่จะก้าวไปอีกนิดหนึ่ง... แต่ก็คงไม่ได้ ...