Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 308

จู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงพึมพำไม่ชัดเจนของหวังฉิน และเหมือนว่าเธอกำลังเรียกชื่อฉันอยู่ แม้จะเบามาก แต่ฉันก็ยังได้ยิน แปลกจัง หรือว่าผู้หญิงคนนี้รู้ว่าฉันกลับมาแล้ว? หรือว่าเธอป่วย? ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฉันจึงเดินไปที่ประตูห้องของเธอ แล้วค่อยๆ ผลักประตูเบาๆ

เมื่อสายตาฉันทอดมองเข้าไปในห้อง ชั่วขณะหนึ่...