Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 235

ผมรีบขึ้นบันไดไปชั้นสี่อย่างรวดเร็ว พอเปิดประตูเข้าไป ก็พบว่าหวังฉินไม่อยู่เช่นกัน ดูท่าคืนนี้หล่อนคงไม่กลับมาแล้วละ

ผมกลับเข้าห้องของเรา กำลังจะเก็บข้าวของอยู่ จู่ๆ น้าสาวก็โทรมา ผมรีบรับสาย "น้าครับ"

"เหยาเหยามีธุระด่วนต้องไปแล้ว ไม่ต้องเก็บห้องก่อนนะ" เสียงน้าสาวฟังดูโล่งอก จริงๆ นะ ถ้าเฉินเหยา...