Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 177

วรรณกรรมจีน

"พี่คะ อย่าเร่งสิ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว" ผมหัวเราะร่า มือทั้งสองจับชายกระโปรงของเธอ แล้วรีบดึงขึ้นมา

เพียงไม่กี่อึดใจ ผมก็ปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอจนหมด ขณะที่จูบเธออยู่นั้น มือใหญ่ก็ไล้ไปทั่วร่างกายของเธอ มือเล็กๆ ของหวังฉินก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วบนตัวของผม ไล้ลงมาถึงต้นขา แล้วสัมผัสแขนขาของผ...