Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 174

"จางหลง"

วังฉินกอดร่างของฉันแน่น ริมฝีปากเล็กๆ ของเธอจูบซุกซนไปทั่วใบหน้าฉัน พอสัมผัสริมฝีปากฉัน เธอราวกับคนจมน้ำที่ได้รับการช่วยเหลือ ดูดดื่มอย่างหิวกระหาย มือน้อยๆ ลูบไล้ไปทั่วร่างกายฉัน ไม่นานเราก็เปลือยเปล่าต่อหน้ากัน

ตอนนี้วังฉินถูกไฟราคะแผดเผาสมอง ไม่มีการเล้าโลมใดๆ เธอแนบชิดร่างฉัน มือน้อ...