Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 138

ฉันจะแปลงานวรรณกรรมจีนเป็นภาษาไทย

เสียงครางกระชั้นของเธอทั้งเคลิบเคลิ้มทั้งมึนเมา ฉันรุกเร้าอย่างเมามันในชัยชนะ ความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายได้ทำให้ฉันลืมไปว่าตัวเองเป็นใคร รู้แต่เพียงว่ากำลังโถมตัวเข้าหาเธออย่างสุดกำลัง

วังฉินกำผ้าปูที่นอนแน่น ครางเสียงหวานระคนหอบ "ตายแล้ว สบายจัง ฉันจะไปแล้ว" ควา...