Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 120

ผมคิดสักครู่ แล้วพูดว่า "น้า รอผมที่บ้านสักครู่นะครับ ผมจะออกไปซื้อของให้น้า" พูดตามตรง ผมไม่วางใจที่จะให้น้าอยู่บ้านคนเดียว ถ้าหลี่เฉียงกลับมา หรือมีคนอื่นเข้ามา น้าเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียว

"ซื้ออะไรเหรอ?" น้าถามอย่างสงสัย ผมยิ้มแล้วตอบว่า "เดี๋ยวน้าก็รู้เองครับ" ผมออกจากห้อง รีบไปที่ตลาดอิเ...