Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 103

ผมโอบร่างบอบบางของเธอเข้าสู่อ้อมกอด สูดกลิ่นหอมจากเรือนผม แล้วหัวเราะเบาๆ "คุณน้า จะพิงแค่สักครู่ก็ได้ หรือจะพิงไปทั้งชีวิตก็ยินดี"

ใบหน้าน่ารักของคุณน้าแดงระเรื่อด้วยความอาย เธอยกมือขึ้นทุบอกผมเบาๆ แล้วแหวเสียงอ่อนหวาน "ใครจะอยากพิงนายไปทั้งชีวิตกัน! เจ้าคนเซ่อเอ๊ย ไม่รู้จักอายเลยนะ"

ผมสังเกตว่...