Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 997

ลู่เฉินหันไปพูดกับหมอเวินไห่ว่า: "ลุงหมอ ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ"

"ว่ามาเลย" หมอเวินไห่ตอบอย่างห้าวหาญ

หมอหยิ่งลั่วแสยะปากอย่างดูแคลน คิดในใจ 'เห็นไหมล่ะ สุดท้ายก็ต้องมาขอความช่วยเหลือจากพ่อฉัน แล้วจะเก่งกาจอะไรนักหนา?'

แต่ประโยคต่อมาของลู่เฉินกลับทำให้เธอและทุกคนที่อยู่ในที่นั้นถึงกับตะลึงงัน ราวก...