Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 972

เธอถอนหายใจแล้วพูดว่า "คือว่า... ครอบครัวฉันใจร้อนเกินไปน่ะ พวกเขาไม่ได้มีเจตนาร้าย คุณอย่าได้ถือสาเลย"

ลู่เฉิน: "ผมเข้าใจ ถ้าเป็นตระกูลใหญ่อื่น ป่านนี้คงส่งคนมาไล่ฆ่าผมแล้ว ไม่ใช่ให้คุณมาส่งผมกลับ"

ลู่เฉินขึ้นรถ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็พูดกับหมอลิ่วหลีว่า "อย่าให้ท่านแม่ทัพหมอกินยาบำรุงชี่...