Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 812

ส่วนหวานจื้อเลี่ยงนั้นนอนอยู่ในกองเลือด ทั่วร่างเปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตสด ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวจนแทบจะจำไม่ได้ว่าเดิมเป็นอย่างไร

ดูเหมือนว่าเขากำลังจะสิ้นใจอยู่แล้ว

"หวานจื้อเลี่ยง เขา...เขาตายแล้วหรือ?"

เฉิงอวิ่นเมื่อเห็นหวานจื้อเลี่ยงนอนจมกองเลือด รู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่า สมอง...