Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 792

พานหยวนหัวเราะอย่างยโส

"อย่างนั้นเหรอ?" ลู่เฉินตอบอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะก้าวออกไปหนึ่งก้าว ยกแขนขวาขึ้น เห็นเพียงเงาพร่ามัวพาดผ่านในอากาศ

"แปะ!"

พานหยวนกระเด็นออกไปเจ็ดแปดเมตร ใบหน้าครึ่งซีกบิดเบี้ยวผิดรูป ในปากเต็มไปด้วยฟันที่แตกละเอียด

นี่ก็คือพลังของ 'แขนกิเลน' ที่ลู่เฉินได้วิวัฒนาการมาแล้ว

ต่อมา ล...