Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 672

ความหม่นหมองบนใบหน้าของหลู่เฉินหายวับไป แทนที่ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน "คิดอะไรอยู่ล่ะ ก็แค่เพื่อนเก่าคนหนึ่งมาขอยืมเงินฉันน่ะ!"

"อ๋อ งั้นเองเหรอ น่าแปลกที่บอกว่าคุณใจกว้างนะ!" เสี่ยวอวี่ชิงชูนิ้วโป้งขึ้น เลียนแบบน้ำเสียงของซ่งถงล้อเล่นว่า "คุณชายหลู่น้อยใจถึงจริงๆ"

หลู่เฉินหยิบยาที่ต้มเสร็จแล้ว แล้วผลั...