Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 417

"วั่นจื้อเลี่ยงหัวเราะ "ใช่ ใจจริงของฉันนี่มันเหมือนให้หมากิน ไม่สิ แกน่ะต่ำกว่าหมาเสียอีก หมายังรู้จักกระดิกหางอ้อนเจ้าของที่เลี้ยงมัน แต่แกน่ะกินอิ่มดื่มหนำแล้วก็วิ่งไปบ้านชายอื่น ยอมให้เขาขี่ฟรีๆ กระดาษห่อของยังมีราคาติดไว้เลย แต่แกน่ะเป็นแค่ส้วมสาธารณะ"

โจวซินอี๋ถูกด่าจนหน้าซีดแล้วแดง โกรธจัดพู...