Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 407

เขาล้มลงกับพื้นอย่างโซเซ รู้สึกเพียงว่าโลกกำลังหมุนคว้าง

เฉินเว่ยยังคงไม่หายแค้น เหวี่ยงไม้เบสบอลฟาดใส่ร่างของหวั่นจื้อเลี่ยงอย่างโหดเหี้ยม

"ไอ้หมา กล้าดีมาต่อยกับกู มึงมีแรงขนาดนั้นเหรอวะ?"

เฉินเว่ยคำรามด้วยความโกรธ ไม้เบสบอลฟาดลงบนตัวหวั่นจื้อเลี่ยงอีกครั้ง

ในที่สุดเขาก็เหนื่อยจนหอบแฮ่กๆ จึงยืดต...