Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 397

ดาอเจี้ยเหยียดยิ้มพลางสำรวจลู่เฉิน

"เจ้ามีอะไรน่าสนใจอยู่บ้าง แต่น่าเสียดาย เจอข้าเข้าแล้ว ชาตินี้เจ้าคงได้นอนบนเตียงไปตลอดชีวิต"

คำพูดเพิ่งขาดคำ ดาอเจี้ยก็สะบัดแขนอย่างรวดเร็ว

มีดสั้นเล่มหนึ่งวาววับพลิกหมุนกลางอากาศ ดาอเจี้ยก้าวพรวดพราดออกไป คว้ามีดที่กำลังหมุนได้อย่างแม่นยำ จับได้พอดีที่ด้ามม...