Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 372

หนึ่งร้อยห้าหกสิบคนที่เป็นนักเลงกลายเป็นแค่ยี่สิบสามสิบคนที่ยังยืนอยู่ได้ในชั่วพริบตา ส่วนที่เหลือล้มระเนระนาดนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น

ในทางกลับกัน จินกังและลู่เฉินไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย แม้พวกเขาจะถือคว่ำอาวุธอยู่ แต่กลับไม่จำเป็นต้องเข้าใกล้ใครเลยสักคน

ชั่วขณะนั้น

ทั้งบริเวณเ...