Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 216

ลู่เฉินแน่นอนว่ายังจำได้ถึงคนหน้าไม่อายอย่างถังจวิ้น เขาเป็นคนไร้ยางอายโดยสิ้นเชิง เกียจคร้าน รักสบายเกลียดงาน แถมยังพยายามเข้ามาทำงานเป็นฝ่ายจัดซื้อในบริษัทอีก

ลู่เฉินอดถอนหายใจไม่ได้ "ถ้าเป็นเขาจริง นี่เท่ากับเขาก่อคดีวางยาพิษนะ"

ใบหน้าสวยของถังหนิงซีดขาว ได้แต่ภาวนาในใจว่าขออย่าให้เป็นฝีมือขอ...