Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1252

ในเมืองไห่เฉิง การมีสมุนแบบนี้ก็ไม่เลวทีเดียว อย่างน้อยก็แก้ปัญหาได้เจ็ดแปดสิบเปอร์เซ็นต์

"พอแล้ว ไปหาสมุนไพรให้ครบแล้วค่อยมาหาฉัน!"

ลู่เฉินโบกมือ แล้วจูงส่งอิ่งเดินออกไป

เดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็หยุดกะทันหัน "อ้อ เกือบลืม"

"คุณลู่ มีอะไรสั่งมาได้เลยขอรับ!" จ้าวอู่จี๋รีบประจบเอาใจพร้อมรอยยิ้ม

...