Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1085

ทรงยุคเทพนักสู้

เจิ้งอวี่อวี่ร่างอรชรสะท้านเฮือกหนึ่ง หยุดฝีเท้าลง ในห้วงความคิดพลันรู้สึกว่าเสียงเรียกนั้นช่างคุ้นเคยเหลือเกิน

"ไร้มารยาท เธอจะเรียกชื่อฉันตรงๆ ได้ยังไง แถมยัง...ยังเรียกแบบนี้อีก..."

ใบหน้างามของเจิ้งอวี่อวี่แดงระเรื่อ มือทั้งสองยกขึ้นประคองแก้มโดยไม่รู้ตัว รู้สึกถึงความร้อนผ่...