Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1077

ขณะพูด ดวงตาเธอมองลู่เฉินด้วยแววตาที่เปี่ยมด้วยรอยยิ้ม

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ทุกคนต่างหันไปมองลู่เฉินโดยอัตโนมัติ

ลู่เฉินได้แต่ทำหน้าจนปัญญา

วั่นจื้อเลี่ยงจู่ๆ ก็ถอดเสื้อนอกออก สะบัดคอเล็กน้อยแล้วเดินไปข้างหน้า พูดด้วยน้ำเสียงขรึมว่า "ดูเหมือนไม่ว่าผมจะซ่อนตัวลึกแค่ไหน สุดท้ายก็เหมือนหิ่งห้อยในค...