Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 148

โอ๊ย...

เมื่อได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของหยวนเซียงหลิง จ้าวตงก็พุ่งเข้าไปในห้องทันที

สิ่งที่เห็นตรงหน้าช่างยั่วยวนใจ ร่างอรชรนั้น ผิวขาวผ่อง หยดน้ำที่ยังไม่ได้เช็ดออกจากร่างกายเหมือนดอกบัวที่กำลังเบ่งบาน ใสแวววาว

ที่จริงหยวนเซียงหลิงแค่ตั้งใจจะเปิดประตูนิดหน่อย ไม่คิดว่าจะออกแรงมากไป ประกอบกับพ...