Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 687

"หา? ส่งเธอกลับไป? โอ้ เธอคิดได้แล้วสินะ? กลับไปเถอะ นั่นแหละถูกแล้ว อาจารย์เหลียวเฉินกับพี่ของเธอรักเธอมากนะ! เธอจากมาอย่างไร้น้ำใจ เห็นไหมว่าอาจารย์กับพี่ของเธอร้องไห้เสียใจขนาดไหน เด็กน้อยอย่างเธอช่างใจร้ายเหลือเกิน"

"ท่านผู้มีจิตศรัทธา อย่าพูดอีกเลย หนูไม่ได้อยากจากอาจารย์กับพี่จริงๆ หรอก แต่หน...