Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 568

จนกระทั่งฟ้ามืด นางถูกเขารุกหนักจนแทบขาดใจ ดวงตาเหลือกค้าง อาปินจึงปล่อยนางไป นางทรุดตัวลงบนเตียง ร่างกายสั่นระริกไม่หยุด ความสุขที่ได้รับมันมากเกินพอดี หากเขายังคงรุกต่อไป นางคงถูกอาปินรักจนตายแน่

เมื่อลืมตาอันอ่อนล้าขึ้นมา เห็นอาปินยังคงแข็งขันฝังกายอยู่ในตัวนางโดยไม่มีทีท่าจะหลั่ง นางถอนหายใจอย่...