Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 343

ประมาณสามทุ่ม ฝนหยุดตกเสียที แต่พวกเขาไม่กล้าเสี่ยงเดินทางกลับหมู่บ้านอันเจียท่ามกลางน้ำป่าในยามค่ำคืน จำต้องหลบอยู่ในถ้ำนี้สักคืน

ในความมืดมิดของขุนเขายามราตรี โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในถ้ำ ความเคลื่อนไหวและความเงียบสงัดผลัดเปลี่ยนกันมาเยือน บางครั้งเงียบจนน่าหวาด บางทีแม้เข็มตกพื้นก็ได้ยิน บางคราวมีเส...