Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2770

จิ่งซินยิ้มอย่างมีเสน่ห์ชวนพิศวง

ทันใดนั้นเอง เสียงคำรามด้วยความโกรธของอาปินก็ดังสนั่นออกมาจากห้อง ตามด้วยเสียงครวญครางอย่างไร้ยางอายของเหลียวเฉินซือไท่ที่ดังยิ่งขึ้น จิ่งซินได้ยินเช่นนั้น ลมหายใจเธอเริ่มถี่ขึ้น เธอรู้ดีว่าอาปินกำลังหว่านเมล็ดพันธุ์ลงในผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ของเหลียวเฉินซือไท่ ทุกครั้...