Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 213

อาปิ่นเก็บกระดาษชำระใส่กระเป๋า กวาดตามองรอบๆ แล้วก้มลงมองร่างของหยางเหม่ยหลิงที่นอนอยู่บนแผ่นไม้ ความโศกเศร้าพลันทะลักขึ้นมา น้ำตาคลอเบ้า เขากล่าวด้วยเสียงสะอื้น: "พี่ครับ ผมขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของอาปิ่นที่ทำให้พี่ต้องเป็นแบบนี้ ถ้าหากมีชาติหน้าจริง อาปิ่นจะขอเกิดมาเป็นวัวเป็นม้ารับใช้พี่! ผมไ...