Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1692

อาปินยิ้มกรุ้มกริ่ม

เจียงอิงชายตามองเขาอย่างมีเสน่ห์ล้ำลึกจนพรรณนาไม่ถูก นิ้วเรียวขาวดั่งหยกแตะหน้าผากเขาเบาๆ "ไอ้ตัวแสบ รู้ทันสมองจิ๋วของนายเลยว่าไม่คิดอะไรดีๆ ฉันจะคิดถึงผู้ชายก็จริง แต่จะมาคิดถึงนายได้ยังไง? อย่าคิดเพ้อเจ้อนะ! มันไม่เหมาะสม"

"อาจารย์เจียง ผมรู้ว่าคุณไม่คิดถึงผมหรอก แต่ผมก็อยากศึ...