Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1639

จางเหม่ยอวิ๋นได้ยินถึงตรงนี้ รู้สึกเขินอายจึงคลายมือจากฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่ แต่พอเธอเพิ่งจะปล่อยมือ ก็รู้สึกว่าประตูเมืองที่ไม่ได้ถูกบุกมานานถูกพังทลายในพริบตา เธอรู้สึกเจ็บราวกับถูกฉีกขาด รีบกอดเขาแน่น เธอรู้ดีว่าชายที่อายุน้อยพอจะเป็นลูกเธอคนนี้ได้เปิดตัวเธอแล้ว

"โอ้พระเจ้า! แม่จ๋า! ชีวิตฉัน!..."

เธ...