Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1428

เมื่อเข้าไปข้างใน อาปิ่นรู้สึกเสียใจมาก เพราะข้างในนอกจากเตียงหนึ่งหลังที่เตี้ยมากและไม่มีช่องว่างใต้เตียง ก็ไม่มีที่ซ่อนตัวที่ไหนอีก เขารีบวิ่งไปที่หน้าต่าง ค่อยๆ เปิดหน้าต่างมองลงไป โอ้โห! ไม่มีที่หลบซ่อนเลย ในจังหวะนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกผลักเปิด

จากแสงไฟที่ลอดผ่านประตูห้องเล็ก อาปิ่นรู้ว่าหวังจง...