Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 966

ผมคิดอยู่ครู่หนึ่ง มองใบหน้าน่ารักที่ยังดูเยาว์วัยของหวังมิ่นหยุน ที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความพึงพอใจ ผมจึงเอ่ยขึ้นว่า "ที่รัก เราออกไปทานข้าวกับน้องซุนกับน้องหยุนกันไหม?

ตอนนี้ก็ดึกแล้ว อีกอย่างสาวๆ ทั้งสองคนดูเหนื่อยมาก เราออกไปทานข้าวข้างนอกกันเถอะ จะได้ไม่ต้องทำกินเอง

พอกลับมาเดี๋ยวเรายัง...