Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 77

ผมกระแอมเบาๆ เพื่อกลบเกลื่อนความเก้อเขิน

จางเจี๋ยกลับเข้าใจว่าผมมองไม่เห็น จึงตั้งใจยกมือขึ้นแกล้งคีบอาหาร

แต่ที่แท้เธอกำลังเผยเรือนร่างให้ผมเห็นมากขึ้นอย่างจงใจ

สายตาของผมพลันหม่นลงทันที

แม้ใจจะพยายามควบคุมตัวเอง แต่กลับถูกความกล้าของเธอสะกดสายตาจนมิอาจละไป

มันช่างเร้าอารมณ์เหลือเกิน จนผมรู้สึกอ...