Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 620

ในตอนนั้น เพราะหวังเจี้ยนนั่งอยู่ข้างฉัน เขาจึงหันไปมองทางเดินที่นำไปห้องนอน แล้วจู่ๆ ก็สังเกตเห็นความผิดปกติของฉัน เขาพึมพำเบาๆ

ฉันหนีบขาทั้งสองเข้าหากันโดยอัตโนมัติ แต่ก็ไม่อาจปกปิดท่าทางเก้ๆ กังๆ ของตัวเองได้ แต่แล้วฉันก็เห็นว่าสภาพของหวังเจี้ยนก็ไม่ต่างจากฉันเท่าไร ฉันโกรธจนต้องยื่นนิ้วไปจิ้มที...