Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 496

สวรรณาชมเชยว่าครั้งนี้ผมระเบิดออกมาปริมาณมาก จนเธอแทบกลืนไม่ทัน เกือบสำลัก

ผมมองเธอนั่งตรงที่นั่งกินอาหารพร้อมกับผม ในใจรู้สึกตื้นตัน สิ่งเหล่านี้ผมเก็บสะสมมานานมาก คราวนี้ได้ระบายให้สวรรณาหมดแล้ว

มีแค่เราสองคนที่นี่ การพูดคุยจึงเป็นไปอย่างผ่อนคลายมากขึ้น ผมถามเรื่องราวเกี่ยวกับกวกชิงมิ่น บางเรื่อ...