Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 45

เห็นเต็นท์ของผมกางใหญ่ขนาดนั้นแล้วยังอดทนอยู่

จางเจี๋ยส่ายหน้าอย่างจนปัญญา

เดิมทีเธอคิดว่าวันนี้จะได้ลิ้มรสชาติของผมเสียอีก

ไม่คิดว่าตอนนี้ผมทั้งตัวอดกลั้นจนเส้นเลือดที่ขมับปูดโปน มือก็เต็มไปด้วยเหงื่อ แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ยังไม่ยอมก้าวไปถึงขั้นสุดท้ายกับเธอ

จางเจี๋ยอดรู้สึกเสียดายไม่ได้

เพราะแค่มองเ...