Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 286

วังเจี้ยนออกไปแล้ว ฉันอยู่ในครัวแต่ก็ไม่อาจสงบใจได้ หลังจากที่ได้เห็นร่างกายของเขา สมองฉันก็จินตนาการอย่างควบคุมไม่ได้ถึงมันที่อยู่ในร่างกายฉันในตอนนี้ ความรู้สึกนั้นยิ่งทวีความรุนแรง กระตุ้นเร้าอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ ความรู้สึกผิดและความละอายแผดเผาหัวใจฉัน ทั้งเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

เมื่อฉันแกล้งทำเ...