Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 27

เมื่อเห็นสภาพของเธอ ผมไม่มีเวลามาคิดเรื่องเกรงใจหรือไม่เกรงใจอะไรอีกแล้ว รีบวิ่งเข้าไปอุ้มเธอขึ้นจากเก้าอี้ทันที

"โดนลวกตรงไหน? ผมพาคุณไปที่เตียงดูหน่อย!"

แขนของจางเจี๋ยโอบรอบคอผมทันที ใบหน้าเล็กๆ ของเธอย่นเป็นก้อนด้วยความเจ็บปวด

แต่เดิมเธอยังอดกลั้นไม่ร้องออกมา แต่พอมีคนมาอุ้มเธอ พูดด้วยน้ำเสียง...