Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1122

แม่ของฉันคงรอคอยคำพูดนั้นมานาน พอได้ยินก็รีบพูดออกมาแล้วหันหลังคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความอาย ก้นอวบอูมของแม่ยื่นขึ้นสูงอย่างน่าตลก

ลุงม่าค่อยๆ ย่อตัวลงจัดท่าทางให้เหมาะสม แล้วพุ่งเข้าหาเป้าหมายอย่างแม่นยำ

ลุงม่าไม่ได้สำรวมแม้แต่น้อย แม่ของฉันเหมือนสูดลมหายใจเฮือกหนึ่ง ก่อนจะผ่อนคลายหลังจากผ่านไปไม่ก...