Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1115

ฉันหันไปมอง ลุงหม่าคงเพิ่งออกมาจากบ้าน เห็นฉันยืนเหม่ออยู่ตรงนั้น จึงรีบเอาเสื้อของตัวเองมาคลุมให้ฉัน

ไม่ว่าอย่างไร การกระทำของลุงหม่าทำให้หัวใจฉันอบอุ่น ความห่วงใยที่ลุงหม่ามีต่อฉันช่างละเอียดอ่อนและมีอยู่ตลอดเวลา

ฉันฟังลุงหม่าพูดเตือนให้ฉันดูแลตัวเองดีๆ อย่างเงียบๆ มองใบหน้าที่ไม่ได้หล่อเหลาแต่ก...