Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1109

"ไม่ใช่หรอกเหรอ ฉันนึกถึงเธอขึ้นมา คิดว่าเธอคงเหงาที่นี่ เลยแวะมาอยู่เป็นเพื่อน"

ใบหน้าของลุงม้าเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง ขณะที่มือของฉันค่อยๆ ลูบไล้บนส่วนที่เขาตอบสนอง ใบหน้าของเขาฉายแววทั้งความซาบซึ้งและความสุขอันเปี่ยมด้วยความตื่นเต้น

คำถามเดิมๆ ดังก้องในหูฉันไม่รู้จบ ราวกับว่าความไม่รู้คือสิ่งเด...