Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1092

ชีวิต จะว่าไงดี ขอแค่มีความสุขก็พอมั้ง อย่างน้อยเราก็ต้องใส่ใจคนที่ควรใส่ใจจริงๆ นี่คือสิ่งที่ฉันเข้าใจนะ"

ฉันฟังจี้อันเอี้ยนที่นั่งข้างๆ พูดเบาๆ กับฉัน เสียงของเธอไพเราะนุ่มนวล คงเป็นเพราะเธอเคยสอนนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยบ่อยๆ เลยพูดจาเป็นระบบระเบียบเสมอ

ฉันได้ยินทุกคำที่เธอพูดชัดเจน แต่ไม่เข้าใจ...