Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 864

จูเซียงซิ่วรู้สึกถึงลมร้อนที่พัดเข้าใบหู ร่างกายอ่อนระทวยเกือบจะล้มลงในอ้อมกอดของหลิวจุ่นกัง "จริงด้วยค่ะ อย่าไปเลย พักอยู่ที่นี่เถอะ ห้องก็มีพอใช้ ที่นี่อยู่ได้ตั้งยี่สิบสามสิบคน จะรีบกลับไปทำไมกัน" พี่สะใภ้เดินเข้ามาจับมือจูเซียงซิ่วพลางพูด จูเซียงซิ่วตั้งใจจะกลับจริงๆ แต่พอได้ยินคำพูดของหลิวจุ่นก...