Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 662

ได้ยินเสียงครางอันแผ่วเบานั้น ร่างของสุจันทร์สั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว เพราะเธอเองก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน และรุนแรงมากด้วย กลืนน้ำลายอึกใหญ่ สุจันทร์เบือนหน้าหนีพลางเอ่ยว่า "คุณให้เธอเถอะ ฉันไม่เอาหรอก"

"ผู้หญิงนี่ชอบปากกับใจไม่ตรงกันจริงๆ อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ" ลิ่วจุนกังพูดพลางบิดตัวไปทางหยางซือซื...