Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 502

"สุนเสี่ยวหมาน อย่าคิดว่าฉันเป็นคนดี ความจริงฉันไม่ได้ดีสักนิด อย่าคิดจะมาเล่นลูกไม้ต่อหน้าฉัน" รอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวจุ่นกังค่อยๆ จางหายไป มองสุนเสี่ยวหมานตรงหน้า หลิวจุ่นกังพยักหน้าให้น้องคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ชายคนนั้นก็รีบเข้าไปคว้าแขนของสุนเสี่ยวหมานทันที แล้วกระชากเสื้อและสายเสื้อของเธอลงมา เผยใ...