Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 475

หลิวจุ่นกังสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ ต้าหยาคนนี้ช่างขาวเนียนละเอียดอ่อนเหลือเกิน ความกระชับของเธอแตกต่างจากหยางเสวี่ยและคนอื่นๆ โดยสิ้นเชิง หลิวจุ่นกังโอบกอดสะโพกของต้าหยาไว้แล้วเริ่มกระแทกเข้าหาเธออย่างดุดัน แต่ทั้งสองไม่รู้เลยว่าในพุ่มไม้ของป่าเล็กๆ นั้น มีดวงตาคู่หนึ่งจ้องมองพวกเขาอย่างไม่วางตา ดวงตาคู...