Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 272

ตั้งแต่บ่ายวานนี้ หลิวจุ่นกังเหนื่อยล้ามาตลอด ตอนนี้ในที่สุดก็มีเวลาพักสักที ตามหลักการแล้ว เขาควรจะพักผ่อนให้เต็มที่ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสาวงามทั้งสามคนนี้ เขากลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที

"อืม เสี่ยวอ้ายช่างไม่รู้จักอาย" หลิวจุ่นกังพูดพลางพลิกตัวเซิ่นเสี่ยวอ้ายให้นอนลงใต้ร่าง แก่นกายของเขา...